ကေသမုတ္တိသုတ် (ခေါ်) ကာလာမသုတ် ...

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ ...


အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္အတူ ေကာသလ တိုင္းတို႔၌ ေဒသစာရီ

ႂကြခ်ီေတာ္မူလတ္ေသာ္ ကာလာမမင္းတို႔၏ ေကသမုတိၱ မည္ေသာ နိဂံုးသို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏ ... ေကသ

မုတၱိနိဂုံးသား ကာလာမမင္းတို႔သည္ ဤသို႔ ၾကားသိၾကကုန္၏ ...


“ အခ်င္းတို႔ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျပဳသည့္ သာကီ၀င္မင္းသား ရဟန္းေဂါတမ သည္ ေကသမုတၱိနိဂုံး

သို႔ ေရာက္လာေတာ္မူ၏ ... ထို အသွ်င္ေဂါတမ၏ ေကာင္း ေသာ ေက်ာ္ေစာသတင္းသည္ ဤသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔၍

ထြက္၏ ... ထို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပူေဇာ္အထူး ကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အရဟံ

မည္ေတာ္မူ၏ ... ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္တို႔အား ဖူးေျမာ္ရ ျခင္းသည္ ေကာင္းသည္ သာတည္း ”

ဟု ၾကားသိၾကကုန္၏ ...



ထို႔ေနာက္ ေကသမုတၱနိဂုံးသား ကာလာမမင္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾက ကုန္ၿပီးလွ်င္

အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၾကကုန္၏ ... အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျမတ္

စြာဘုရားႏွင့္အတူ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ “ ႏႈတ္ဆက္ ”  ေျပာဆို ကုန္၏ ... ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္

စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစၿပီး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏ ... အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား

ရွိရာ အရပ္သို႔ လက္အုပ္ခ်ီကုန္လ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏ ... အခ်ဳိ႕တို႔သည္ အမည္အႏြယ္

ကို ေျပာၾကားလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏။ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ တိတ္ဆိတ္စြာ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌

ထိုင္ေနကုန္၏ ...


တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၾကေသာ ေကသမုတိၱနိဂုံးသား ထိုကာလာမမင္းမ်ဳိး တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ...

“ အသွ်င္ဘုရား အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ေကသမုတၱိ နိဂုံးသို႔ ေရာက္လာ ပါကုန္၏ ... ထို သမဏ

ျဗာဟၼဏတို႔သည္ မိမိ အယူ ၀ါဒကိုသာလွ်င္ ျပပါကုန္၏ ... ထြန္းပေစပါကုန္၏ ... သူတစ္ပါး အယူ၀ါဒကိုမူကား

ထိပါးပါကုန္၏ ... မထီမဲ့ျမင္ျပဳပါကုန္၏ ... ႐ႈတ္ခ်ပါကုန္၏ ... ေခ်ဖ်က္ပါကုန္၏  ... ”


“ အသွ်င္ဘုရား တျခားေသာ သမဏျဗာဟၼဏအခ်ဳိ႕တို႔သည္လည္း ေကသမုတၱနိဂုံး သို႔ ေရာက္လာပါကုန္၏၊

ထို သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္လည္း မိမိ အယူ၀ါဒကိုသာ လွ်င္ ျပပါကုန္၏ ... ထြန္းပ ေစကုန္ပါ၏ ... သူတစ္ပါး

အယူ၀ါဒကိုမူကား ထိပါး ပါကုန္၏ ... မထီမဲ့ျမင္ျပဳ ပါကုန္၏ ... ႐ႈတ္ခ် ပါကုန္၏၊ ေခ်ဖ်က္ပါကုန္၏ ... ”


“ အသွ်င္ဘုရား ဤသမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ အဘယ္ သမဏ ျဗာဟၼဏသည္ မွန္ေသာ စကားကို ဆိုပါသနည္း

... အဘယ္သမဏျဗာဟၼဏသည္ မမွန္ေသာ စကားကို ဆိုပါသနည္း  ဟု အကြၽႏု္ပ္တို႔အား ယုံမွားျခင္း ေတြး

ေတာျခင္းျဖစ္ခဲ့ ပါ၏ ... ”  ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏ ...


“ ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔အား ယုံမွားျခင္းငွါ သင့္ေပ၏ ...


ေတြးေတာျခင္းငွါ သင့္ေပ၏ ...


သင္တို႔အား ယုံမွားျခင္းငွါသင့္ေသာ အရာ၌ ယုံမွားျခင္း ျဖစ္၏   ... ”


“ ကာလာမမင္းတို႔ ...


သင္တို႔သည္ေျပာသံ ၾကားကာမွ်ျဖင့္ ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္  မယူကုန္လင့္ဦး ...


အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္း   ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္  မယူကုန္လင့္ဦး ...


ဤသို႔ ျဖစ္ဖူးသတတ္ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း   ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူကုန္လင့္ဦး ...


ပိဋကတ္ (မိမိတို႔ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္) စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ဟူ၍လည္း


ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူကုန္လင့္ဦး ...


ၾကံဆေတြးေတာ၍ ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူကုန္ လင့္ဦး ...


နည္းမွီးယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူကုန္လင့္ဦး ...


အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာအားျဖင့္လည္း ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူ ကုန္လင့္ဦး ...


ငါတို႔ ၾကံစည္ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသာအယူႏွင့္ တူညီေပသည္ဟူ၍လည္း ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္


မယူကုန္လင့္ဦး ...


ငါတို႔ေလးစားေသာ ရဟန္း၏ စကားဟူ၍လည္း ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူ ကုန္ လင့္ဦး ... ”



“ ကာလာမမင္းတို႔ ... ဤတရားတို႔ကား အကုသိုလ္တရားတို႔တည္း ... ဤတရားတို႔ ကား အျပစ္ရွိေသာ
တရားတို႔တည္း ... ဤတရားတို႔ကား ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း ... ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံု
ေစအပ္ ေဆာက္တည္ အပ္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု သင္တို႔သည္
 မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ သိေသာအခါ၌မူ ပယ္စြန္႔ကုန္ရာ၏ ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ထို အရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ... တပ္မက္ျခင္း “ ေလာဘ ” သည္ သတၱ၀ါ
၏ အတြင္း “ အဇၩတၱ ” သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ္ အစီးအပြား ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ ... (သို႔မဟုတ္) အစီးအပြား မဲ့ျခင္း
ငွါ ျဖစ္သေလာ ” ဟု မိန္႔ေတာ္ မူ၏ ” ...

“ အစီးအပြား မဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ တပ္မက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ တပ္မက္ေသာ  “ ေလာဘ ” ႏွိပ္ စက္အပ္ သိမ္းယူအပ္ေသာ စိတ္ရွိ
သည္ျဖစ္၍ သူ႕အသက္ကိုလည္း သတ္၏ ... မေပးသည္ကို လည္း ခိုးယူ၏ ... သူ႕မယားကိုလည္း သြားလာ၏ ...
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို၏ ... သူတစ္ပါးကိုလည္း ထို အတိုင္းျပဳရန္ ေဆာက္တည္ ေစ၏ ...
ယင္း သူတစ္ပါး အသက္ သတ္ျခင္း စသည္သည္ ထိုသူအား ၾကာျမင့္စြာ ေသာ ကာလပတ္လံုး အစီးအပြား မဲ့ျခင္း
ငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ ေလာ ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ထို အရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ... အမ်က္ထြက္ျခင္း  “ ေဒါသ ” သည္ သတၱ၀ါ၏
အတြင္း “ အဇၩတၱ ” သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ္ အစီးအပြား ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ ... (သို႔မဟုတ္) အစီးအပြား မဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္
သေလာ ” ဟု မိန္႔ေတာ္ မူ၏ ...

“ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ အမ်က္ထြက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း “ ေဒါသ ” ႏွိပ္စက္အပ္ သိမ္းယူအပ္ေသာ
 စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ သူ႕အသက္ကိုလည္း သတ္၏ ... မေပးသည္ ကိုလည္း ခိုးယူ၏၊ သူ႕မယားကိုလည္း သြားလာ
၏ ... မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို၏ ... သူတစ္ပါးကိုလည္း ထိုအတိုင္းျပဳရန္ ေဆာက္တည္ ေစ
၏ ... ယင္း သူတစ္ပါး အသက္သတ္ျခင္း သတ္ေစျခင္း စသည္သည္ ထိုသူအား ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး
အစီးအပြား မဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

ကာလာမမင္းတို႔ ထို အရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ေတြေ၀ျခင္း “ ေမာဟ ” သည္ သတၱ၀ါ၏ အတြင္း
“ အဇၩတၱ ” သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ္ အစီးအပြား ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ ... ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ ” ဟု
မိန္႔ေတာ္ မူ၏ ...

“ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ... ဤတရားတို႔သည္ ကုသိုလ္ တရားတို႔ေလာ ...
(သို႔မဟုတ္) အကုသိုလ္ တရားတို႔ေလာ ” ဟု မိန္႔ေတာ္ မူ၏ ...

“ အကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔ေလာ ... (သို႔မဟုတ္) အျပစ္ မရွိေသာ တရားတို႔ေလာ ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာတရား တို႔ေလာ ... (သို႔မဟုတ္) ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ တရားတို႔ေလာ ... ”ဟု

မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္ အပ္ကုန္ေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္သေလာ ...
 (သို႔မဟုတ္) မျဖစ္ကုန္သေလာ ... ဤေနရာ၌ သင္တို႔စိတ္ အဘယ္သို႔ ရွိသနည္း ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

အသွ်င္ဘုရား ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္အပ္ ကုန္ေသာ္ အစီးအပြါးမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲ
ျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္ပါ၏ ... ဤေနရာ၌ တပည့္ေတာ္ တို႔၏  “ စိတ္ ” ဤသို႔ ရွိပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ...  ” ဟု ေလွ်ာက္
ကုန္၏ ...

“ ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေျပာသံၾကားကာမွ်ျဖင့္ ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ မယူကုန္လင့္ဦး ...
အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ ဤသို႔ ျဖစ္ဖူးသတတ္ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး...
ပိဋကတ္ (မိမိတို႔ ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္) စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ဟူ၍လည္း မယူကုန္ လင့္ဦး ...
ၾကံဆေတြးေတာ၍ ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
နည္းမွီးယူျခင္း မွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာ အားျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ငါတို႔ ၾကံစည္ ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသာ အယူႏွင့္ တူညီ ေပသည္ ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
မွတ္ယူထိုက္ေသာ သေဘာမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ငါတို႔ေလးစားေသာ ရဟန္း၏ စကားဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ဤတရားတို႔ကား အကုသိုလ္တရားတို႔တည္း ...
 ဤတရားတို႔ကား အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔တည္း ...
 ဤတရားတို႔ကား ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း ...
 ဤတရားကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္ အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု
သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ ကိုယ္ တိုင္ပင္ သိေသာ အခါ၌မူ ပယ္စြန္႔ကုန္ရာ၏  ဟု ငါမိန္႔ဆိုခဲ့ေသာ စကားသည္ ကား
ဤသည္ကို စဲြ၍ မိန္႔ဆိုေသာ စကားျဖစ္၏ ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေျပာသံၾကားကာမွ်ျဖင့္ (ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္) မယူကုန္လင့္ဦး ...
 အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
 ဤသို႔ ျဖစ္ဖူးသတတ္ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
 ပိဋကတ္ (မိမိတို႔ ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္) စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ဟူ၍လည္း မယူကုန္ လင့္ဦး ...
 ၾကံဆေတြးေတာ၍ ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ နည္းမွီးယူျခင္း မွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာ အားျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ငါတို႔ ၾကံစည္ ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသာ အယူႏွင့္ တူညီ ေပသည္ ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
မွတ္ယူထိုက္ေသာ သေဘာမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္ လင့္ဦး ...
ငါတို႔ ေလးစားေသာ ရဟန္း၏ စကားဟူ၍လည္း မယူကုန္ လင့္ဦး ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ဤတရားတို႔ကား ကုသိုလ္တရားတို႔တည္း ...
ဤတရားတို႔ကား အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႔တည္း ...
ဤတရား တို႔ကား ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ တရားတို႔တည္း ...
ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္ အပ္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ အစီးအပြားရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏
ဟု သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ သိေသာအခါ၌မူ ျပည့္စံုေစ၍ ေနကုန္ရာ၏ ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ထို အရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ...
မတပ္မက္ျခင္း “ အေလာဘ ” သည္ သတၱ၀ါ၏ အတြင္း  “ အဇၩတၱ ” သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ္ အစီးအပြား ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သ
ေလာ ... (သို႔မဟုတ္) အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္ မူ၏ ...

“ အစီးအပြား ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ မတပ္မက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း “ ေလာဘ ” မႏွိပ္ စက္အပ္ မသိမ္းယူအပ္ေသာ စိတ္ရွိ
သည္ျဖစ္၍ သူ႕အသက္ကိုလည္း မသတ္ ... မေပးသည္ကို လည္း မယူ ... သူ႕မယားကိုလည္း မသြားလာ ... မဟုတ္
မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း မေျပာဆို ... သူတစ္ပါးကိုလည္း ထို အတိုင္း (သူတစ္ပါး အသက္ သတ္မႈစသည္) ျပဳရန္
မေဆာက္တည္ေစ ... ယင္းသူတစ္ပါး အသက္ မသတ္ျခင္း စသည္သည္ ထိုသူအား ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး
အစီးအပြါးရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ  ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ထို အရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ... အမ်က္မထြက္ ျခင္း “ အေဒါသ ” သည္ သတၱ၀ါ၏
အတြင္း “ အဇၩတၱ ” သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ္ မေတြေ၀ျခင္း “ အေမာဟ ” သည္ သတၱ၀ါ၏ အတြင္း “ အဇၩတၱ ” သႏၲာန္၌ ျဖစ္
ေသာ္  အစီးအပြါး ရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ထို အရာကိုအဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ... ဤတရားတို႔ သည္ ကုသိုလ္ တရားတို႔ေလာ ...
(သို႔မဟုတ္) အကုသိုလ္ တရားတို႔ေလာ ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔ေလာ၊ (သို႔) အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႔ေလာ ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔ေလာ ...
 (သို႔မဟုတ္) ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ ေသာ တရားတို႔ေလာ ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... ”

“ ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္ ေသာ္ အစီးအပြါး ရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္
သေလာ ... (သို႔မဟုတ္) မျဖစ္ကုန္သေလာ ... ဤေနရာ၌ (သင္တို႔စိတ္)အဘယ္သို႔ ရွိသနည္း ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ...

“ အသွ်င္ဘုရား (ဤတရားတို႔ကို) ျပည့္စံုေစအပ္ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္ အပ္ကုန္ေသာ္ အစီးအပြါး ရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာ
ျခင္းငွါ ျဖစ္ပါကုန္၏ ... ဤေနရာ၌ တပည့္ေတာ္တို႔၏  “ စိတ္ ” ဤသို႔ရွိပါသည္ အသွ်င္ဘုရား ... “ ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏ ..

“ ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေျပာသံၾကားကာမွ်ျဖင့္ ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္  မယူကုန္လင့္ဦး ...
အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ဤသို႔ ျဖစ္ဖူး သတတ္ ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ပိဋကတ္ (မိမိတို႔ ေရွးေဟာင္း က်မ္းဂန္) စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ၾကံဆေတြးေတာ၍ ယူျခင္းမွ်လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ နည္းမွီ ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာအားျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
ငါတို႔ၾကံစည္ ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသာ အယူႏွင့္ တူညီေပသည္ ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ...
မွတ္ယူထိုက္ေသာ သေဘာမွ်ျဖင့္လည္း မယူ ကုန္လင့္ဦး ...
ငါတို႔ ေလးစားေသာ ရဟန္း၏ စကားဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ဤတရားတို႔ကား ကုသိုလ္ တရားတို႔တည္း ...
ဤတရားတို႔ကား အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႔တည္း ...
ဤတရားတို႔ကား ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ တရားတို႔တည္း ...
ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္ အပ္ကုန္ေသာ္ အစီးအပြါးရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု သင္တို႔
သည္ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ သိေသာ အခါ၌မူ ျပည့္စံုေစ၍ ေနကုန္ရာ၏ ဟု ငါမိန္႔ဆိုခဲ့ေသာ စကားသည္ကား ဤသည္ကို
စဲြ၍ မိန္႔ဆိုအပ္ေသာ စကားျဖစ္၏ ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ အရိယာတပည့္သည္ ဤသို႔ မက္ေမာျခင္း “ အဘိဇၩာ ” မွ ကင္းသည္ ပ်က္စီးေစလိုျခင္း “ ဗ်ာပါဒ ”
မွ ကင္းသည္ ေတြေ၀ျခင္းမရွိသည္ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိသည္ သတိႏွင့္ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္
တစ္ခုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏ ... ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ၊ သံုးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာ
ကို ၊ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏံွ႕ေစ၍ ေန၏ ...
ဤနည္းျဖင့္ အထက္ေအာက္ဖီလာ အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ သတၱ၀ါ အားလံုးကို မိမိႏွင့္ အတူျပဳ၍ သတၱ၀ါအား
လံုး ပါ၀င္ေသာ သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ရန္မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾက ျခင္း
မရွိေသာ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏ ...

သနားျခင္း “ က႐ုဏာ ” ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ...

၀မ္းေျမာက္ျခင္း “ မုဒိတာ ” ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ...


လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း  “ ဥေပကၡာ ” ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏ ...

ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ၊ သံုးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ၊ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏံွ႕ေစ၍
ေန၏ ... ဤနည္းျဖင့္ အထက္ေအာက္ဖီလာအလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ သတၱ၀ါ အားလံုးကို မိမိႏွင့္ အတူျပဳ၍
သတၱ၀ါ အားလံုး ပါ၀င္ေသာ သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ရန္မရွိေသာ
ေၾကာင့္ၾကျခင္း မရွိေသာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း “ ဥေပကၡာ ” ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏံွ႕ေစ၍ ေန၏ ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ဤသို႔ ရန္ကင္းေသာစိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္ မညစ္ညဴး ေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ေသာစိတ္ရွိ
ေသာ အရိယာတပည့္အား ယခုဘ၀၌ပင္ ေထာက္ တည္ရာ ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ရအပ္ ကုန္၏ ... ”

“ တမလြန္ေလာကသည္ အကယ္၍ ရွိအံ့ ၊ ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ မေကာင္းသျဖင့္ ျပဳအပ္ ကုန္ေသာ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္
ကံတို႔၏ အက်ဳိးဆက္ အက်ဳိးရင္းသည္ အကယ္၍ ရွိအံ့ ၊ ထို႔သို႔ရွိခဲ့ေသာ္ ငါသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ
ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ ျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရလိမ့္မည္ဟူေသာ ေထာက္တည္ ရာကို ရေလ၏ ...
ဤသည္ကား ထို အရိယာတပည့္အား ရအပ္ေသာ ပဌမ ေထာက္တည္ ရာ ေပတည္း ... ”

“ တမလြန္ေလာကသည္ အကယ္၍ မရွိအံ ၊ ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေသာ မေကာင္း သျဖင့္ ျပဳအပ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္ကံ
အကုသိုလ္ကံတို႔၏ အက်ဳိးဆက္ အက်ဳိး ရင္းသည္ အကယ္၍ မရွိအံ့ ၊ ထို႔သို႔ မရွိခဲ့ေသာ္ ငါသည္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္
ရန္မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾကမရွိေသာ ဆင္းရဲမရွိေသာ ခ်မ္းသာျခင္းရွိေသာ မိမိကိုယ္ ကို ေဆာင္ရေပ၏ ဟူေသာ ေထာက္
တည္ရာကို ရေလ၏ ... ဤသည္ကား ထို အရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ ဒုတိယေထာက္တည္ရာ ေပတည္း ... ”

“ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့လွ်င္ ျပဳသည္ မည္အံ ့၊ ငါသည္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ မေကာင္း မႈကို အားမထုတ္ခဲ ့၊ မေကာင္းမႈ
မျပဳေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္ကံသည္ အဘယ္မွာ ဆင္းရဲကို ေတြ႕ထိႏိုင္ေစအံ့နည္းဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို
ရေလ၏ ... ဤသည္ကား ထို အရိယာတပည့္အား ရအပ္ေသာ တတိယ ေထာက္ တည္ရာ ေပတည္း ... ”

“ မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္ မမည္အံ့ ၊ ထိုသို႔ ျပဳသည္ မမည္ေသာ္ ငါသည္ မေကာင္းမႈကို မျပဳျခင္း၊
ျပဳသည္ မမည္ျခင္းဟူေသာ ႏွစ္ပါးစံုျဖင့္သာ လွ်င္ စင္ၾကယ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို ႐ႈျမင္ရေပ၏  ... ဟူေသာ ေထာက္တည္
ရာကို ရေလ၏ ... ဤသည္ကား ထို အရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ စတုတၳ ေထာက္ တည္ရာ ေပတည္း ... ”

“ ကာလာမမင္းတို႔ ဤသို႔ ရန္ကင္းေသာစိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္ မညစ္ညဴး ေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ေသာစိတ္ ရွိ
ေသာ ထိုအရိယာ တပည့္အား ယခုဘ၀၌ပင္ ဤ ေထာက္တည္ရာ ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ရအပ္ကုန္၏  ... ” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ..

“ ျမတ္စြာဘုရား ဤအတိုင္းပင္ မွန္ပါေပ၏ ၊ ျမတ္စြာဘုရား ဤအတိုင္းပင္ ဟုတ္ပါေပ၏ ၊ ဤသို႔ ရန္ကင္းေသာစိတ္
ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္ မညစ္ညဴး ေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ ေသာစိတ္ရွိေသာ ထို အရိယာတပည့္အား ယခုဘ၀၌ပင္
ေထာက္တည္ရာ ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ရအပ္ပါကုန္၏ ... ”

“ တမလြန္ ေလာကသည္ အကယ္၍ ရွိအံ့ ၊ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံတို႔၏ အက်ဳိးဆက္ အက်ဳိးရင္းသည္ အကယ္၍
ရွိအံ့ ၊ ထို႔သို႔ရွိခဲ့ေသာ္ ငါသည္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္စီး၍ ေသၿပီး သည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္
သို႔ ေရာက္ရလိမ့္မည္ ဟူေသာ သက္သာရာကို ရေလ၏ ... ဤသည္ကား ထို အရိယာတပည့္အား ရအပ္ေသာ ပဌမ
ေထာက္တည္ရာေပတည္း ... ”

“ တမလြန္ေလာကသည္ အကယ္၍ မရွိအံ့ ၊ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံတို႔၏ အက်ဳိးဆက္ အက်ဳိးရင္းသည္ အကယ္၍
မရွိအ့ံ ၊ ထို႔သို႔ မရွိခဲ့ေသာ္ ငါသည္ ယခုဘ၀၌ပင္ ရန္မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾက မရွိေသာ ဆင္းရဲမရွိေသာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိေသာ
မိမိကိုယ္ကို ေဆာင္ရ၏ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို ရေလ၏ ... ဤသည္ကား ထို အရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ
ဒုတိယ ေထာက္တည္ရာ ေပတည္း ... ”

“ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့လွ်င္ ျပဳသည္မည္အံ့၊ ငါသည္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အား မထုတ္ခဲ့ ၊ မေကာင္းမႈ မျပဳ
ေသာ ငါ့အား အကုသိုလ္ကံသည္ အဘယ္မွာ ဆင္းရဲကို ေတြ႕ထိ ႏိုင္ေစအံ့နည္းဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို ရေလ၏ ..
ဤ သည္ကား ထို အရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ တတိယ ေထာက္တည္ရာ ေပတည္း ... ”

“ မေကာင္းမႈ ျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္ မမည္အံ့၊ ထိုသို႔ ျပဳသည္ မမည္ေသာ္ ငါသည္ မေကာင္းမႈကိုမျပဳျခင္း၊ ျပဳသည္
မမည္ျခင္းဟူေသာ ႏွစ္ပါးစံုျဖင့္သာလွ်င္ စင္ၾကယ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို ႐ႈျမင္ရေပ၏ ... ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို ရ
ေလ၏ ... ဤသည္ကား ထို အရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ စတုတၳ ေထာက္တည္ရာ ေပတည္း ... ”

“ အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔ ရန္ကင္းေသာစိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္ မညစ္ညဴး ေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ေသာစိတ္ရွိေသာ
 ထိုအရိယာတပည့္အား ယခုဘ၀၌ပင္ ဤေထာက္တည္ရာ ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ရအပ္ပါကုန္၏ ... ”

“ အသွ်င္ဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏ ... ”

“ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ...

ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏ ...

တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ ကုန္၏ ...

သံဃာေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏ ...

ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး(ရတနာ သံုးပါးကို) ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ေသာ

ဥပါသကာတို႔ဟု မွတ္ေတာ္မူပါ ” ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏ ...

ေကသမုတၱိသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၳိဳရ္ ...


                                                                                            ေဇာ္ေလး ( 22 .2 .2011 )